0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

‘Yeni CHP ne yapmalı’ sorusunu yer yer konuştuğumuz dostlar; bugün yaşanan-yaşanmakta olan olaylar ile yurttaşın ‘etkilenimlerini’ göz önünde bulundurduğumuzda ‘ne yamalı’ sorusuna daha da büyük önem verdiklerine tanık oluyorum…

Neler mi oluyor?

İşte yumurtalı protestolar…

Üniversite gençliğini ‘boynuna ilmik’ atılmış bir katman olarak görmelerinin sonucu olarak değerlendiriyorum!

Var mı başka tanımı?

Her söyleneni ‘kabullenen’, isteklere ‘biat eden’, baskılara ‘el-pençe’ duran bir katman oluşturabilmenin çabası değil midir bu?

Ama öncesini de düşünüyorum:

Neden şimdi, neden vikilis (wikileaks) sonrası…

Vikilisi unutturma ‘komplosu’ olma olasılığı var mı, yok mu?

Sonra…

Dört lirayı bulan benzin fiyatı…

Hükümet yetkilileri ‘otomatiğe bağlı’ benzeri bir şeyler geveliyor ağızlarında!

Kim bu ‘otomatiğin’ sahibi?

Bu ülkede, hükümetin ‘inisiyatifi’ dışında fiyat oluşturan ‘güç’ kim?

Başkasını saymayı sonraya bırakayım…

İşte tüm bular ‘Yeni CHP’ söylemine uygun olarak ‘bir şeyler’ yapılmasını zorunlu kılıyor.

* * *

Ekonomi ile ilgili araştırmalardan şunu öğrenebiliriz:

Bir ülkede ‘işlerin iyi gitmesi’; emekçilerin çalışma alanlarında daha az zaman harcaması, sosyal gelişimlere daha ‘çok’ zaman ayırmasıyla doğru orantılıdır.

Eğer, çalışma koşulları zorlaştırılmışsa, orada çalışandan yana ‘iyilik’ aramak olanaksızdır; bu ancak koşulların ‘iyileştirilmesiyle’ olasıdır.

Maden ocaklarında her yıl onlarca işçinin yaşamını yitirmesi ile, ocak sahiplerinin bu olgu karşısında ‘tutarsız’ olma gücünü yan yana getirdiğimizde ‘hiç de’ hoş olmayan, bulanık duygularla çarpıştığımız açık!

Nasıl bulanık olmasın ki?

Yurttaşa ‘sonunun böyle olacağı bilinerek bu ocaklarda çalışıyorsun’ diyebilen bir başbakana karşı, örgütlenebilen bir gücün olmaması da bir başka düşündürücü konu olması gerekirken;

Çalışma koşullarının ‘iyileştirebilmesini’ bile ‘isteyemeyen’ bir katmandan söz etmekle birlikte, Yeni CHP’nin yapması gereken ‘ne olmalıdır’ diye düşünülmeli açıkça…

* * *

Şunu da bilelim:

Bu ülkenin çocuğu, genci, yaşlısı, üniversitelisi, maden işçisi, kamyon şoförü, güvenlik emekçisi, köylüsü, memuru, esnafı alınan tüm karaların, çıkarılan tüm yasaların, yapılan tüm yeniliklerin ‘haklı olarak’ kendinden yana olmasını ister, yaşamını rahatlamasını ister…

Bunların en küçük birimine yapılabilecek bir ‘haksızlığın’, tümüne yapılması ‘olası’ bir ‘haksızlığa’ dönüşmesinin olanaklı olabileceği düşünülebilir!

Yeni CHP’nin ‘yenileşme’ çabasının içerisinde, bu ‘dönüşüme’ nasıl bir bakış oluşabileceği üzerine somut verilerin de gündemde tutulması zorunluluğu vardır…

Bu ülkenin insanı ‘sorunları’ birlikte aşmak yerine, ağır yükü hep emekçinin sırtına yüklemek için çaba harcayan sisteme karşı Yeni CHP’nin yaklaşımı bilmek zorunda…

Yine ülkenin yüzde yetmişten fazlası, ulusal gelirin yüzde otuzunu alırken; on-beşlik bir katmanın aslan payının üzerine oturması sürecekse…

Yine emekçi, ezilen kitle üveyliğini sürdürecekse…

Yine parti içi ‘hizip’ gelişmeyi önleyecekse…

Yine karşılık suçlamalardan ödün verilmeyecekse…

Sistem bekçilerinin korunmasına çalışılacaksa…

Yeni CHP’nin, ‘yeni’ ekini almasına hiç gerek yoktur…

15. olağanüstü kurultayın değerlendirmesine başlayabiliriz…

Sürecek