0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Son günlerde özellikle okuduğum felsefe ile siyasal içerikli yapıtlar, Yeni CHP oluşumuna ‘katkım’ olmasını zorunlu kılıyor…

Bir süre önce okuduğum yapıt, tek partili dönemden çok partili döneme geçiş sürecini anlatıyordu…

O günleri ‘iyice’ irdelemeden, on günlerin gereksinmelerini-diyalektiğini göz önünde bulundurmadan; bugün olanları değerlendirmenin olanaksızlığına inandım…

Kurtuluş Savaşı’ndan çıkmış, komşularıyla ilişkileri belirlenmemiş, iç ‘isyanlarla’ boğuşan bir ülkenin; belirleyeceği ‘siyasi’ akımları nasıl olabilirdi, kimler neden engelleyebilirdi, dünyayı saran akımlar nelerdi?

İşte bunları düşünürken bugün olanların ‘ne’ anlam taşıdığını, ‘neler’ yapılması gerektiğini, yaşamın ‘daha’ demokratik sürdürülebilmesinin önündeki engellerin ‘neden’ kaldırılması gerektiğini daha iyi düşünebiliyorum…

Evet, Yeni CHP ne yapmalı?

* * *

Yaşamını sürdüren ‘herkes’ daha iyi yaşamanın yollarını arar…

Yeni CHP, ‘yenliğini’ başta burada göstermek, emekçi yığınların kitlesel eylemlerine duruşunu benimsetmek zorundadır.

Duruş…

Halk kitlesinin gereksinimine uygun duruş…

Herkesin ‘adam gibi’ yaşamasının önünü açmalıdır…

Herkesin ‘yaşama özgürlüğünün’ olabileceğinin altını çizmelidir…

Neden mi?

Eğer ulusal gelirden ayrılan ‘pay’ yine aynı bilinen gelenekselliğini sürdürecekse,

Eğer işçiler hem zor çalışma koşullarında, hem de ‘yaşamlarını sürdürebilecek’ denli ücretlendirilmeyecekse,

Eğer emekçilerin çocukları ‘hep’ saat katranı benzerliğinde yaşama başlayacaksa,

Eğer satın alma gücü ‘hep’ yitirilecekse,

Eğer çalışanın sosyal güvencesi savsaklanacaksa,

Eğer iş kazalarında yine ‘sistem’ gereğini(!) yağacaksa,

Eğer yaşam alanları ‘sisteme rant’ sağlayacaksa,

Eğer sistemin ‘yanlışlarının’ cezası ‘yine’ emekçilere ödetilecekse…

Yeni CHP neden diğerlerine yeğlenecek; neden?

* * *

Bunları neden yazdım?

Biliniyor ki, her yıl ulusal gelirden kişi başına düşen gelir, bizim gibi ‘geri bıraktırılmış’ ülkelerde, ne yazık ki, geniş halk yığınlarını o denli ilgilendirmez!

Gazetelerde yayınlanan büyük holdinglerle, bankaların kar-zarar çizelgesini mutlaka görmüşsünüzdür…

Ülkenin en çok ‘kemer sıktığı’ dönemlerde bile ‘karlarını’ yükselttiklerini görürüz…

Bu nedir?

Bankaların, yurttaşa ‘sattıkları’ paranın kazandırdığıdır…

Halka gözünün içine bakılarak ‘senden şu kadar faiz alarak büyüdük’ denilmesinin bir diğer anlamı  ‘seni bu kadar güçsüzlendirdik’ denilmesi değil midir?

* * *

Artık, belli başlı temel konuları tartışmaya başlayabiliriz…

Bunlardan ilki ‘satın alma’ olsun…

Bireyin, yaşamını sürdürebilmesi için gereksinmelerini karşılama koşulu ‘satın alma gücüyle’ başlar…

Bireyin gereksinmesi sürekli artmaktadır.

Gelişen bilim, teknoloji gereksinmelerin ‘farklılaşmasına’ da neden olmaktadır.

Örneğin, yapılan istatikler market alışverişinin büyük bir bölümünün ‘deterjana’ ayrıldığını söylemekte.

Bizim çocukluğumuz ya da anne-babamızın gençlik yıllarındaki koşullar ile günümüzün gereksinmeleri karşılaştırıldığında bu ‘farklılaşma’ daha da belirginleşmektedir…

Burada şu soruya yanıt aramamız gerekiyor:

Gereksinmeler gelişirken ücretlilerin kazançlarında da artma olmuş mudur?

Günümüzde bunun, sözüm ona ‘gereksinmeler ile ücretlerin’ eşgüdüm içerisinde büyüdüğünü söylemek hiç de gerçekçi olmayacağı gibi kocaman bir yalandır!

Yeni CHP’nin, söyleminde sıkça yinelediği ‘biz emekçilerin partisiyiz’ sözleri, başta yurttaşa gereksinmelerini ‘satın alma gücü’ sağlamakla gerçeklik kazanacaktır.

Ne yapmalıdır?

Öncelikle günün gereksinmeleri göz önünde tutulmalıdır…

Ücretler arasında ayrım yapılırken, en düşük ücretlerin de gereksinmelerini karşılar biçimde olması sağlanmalıdır.

Bölgesel, iklimsel ‘ayrıma’ özen gösterilmelidir.

Ücretlilerin örgütlenmesinin önü açılmalıdır.

Yurttaşın ‘daha çok’ tükettiği ürünlerin üzerindeki vergiler azaltılıp, ‘satın alma gücü’ artırılmalıdır…

Dar gelirlilerin çocuklarının eğitimlerine destek olunması, yaşlılarının yaşamlarının kolaylaştırılması için çalışmalar yapılmalıdır…

Sürecek