0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Ne mi yaptım…

Olduğum yerdeyim; bir şey yaptığım yok!

Sabahları, evden çıkarken sesini duyduğumda sıkıntısını anladığım Linda’ya kızmıyorum; sıkıntısı bu, mutlaka eyleme dönüşmeli biliyorum.

Daha tasmasından çıkardığım anda avlu kapısının dışına kendini atması buna kanıt…

Önce bir sağa bir sola koşuyor…

Yerinde duramayan, son yıllarda insanlar için de söylenen ‘hiperaktip’ hareketlerine merakla bakmamam olanaksız.

Öyle de yapıyorum…

Dışarıda, o ağacın altı ‘sıkıntı çözüm alanı’.

Akşamdan sabaha birikenleri bırakıyor…

Yine dönüp geldiği yer yanım.

Tasmasını takmam için eğiliyor…

* * *

Yine bir sabah, işyerinin önünden geçerken bir başına, uzattığım elime patilerini uzatması ısındırmıştı beni…

Komşulardan, sevmeyenler bile ‘Linda’ adını vermeme yakın durması şaşırtmıştı beni.

Ne yapmamıştım ki;

Önce veteriner kontrolü…

Sonra aşı…

En son yiyecek; süt…

Birkaç gündür aç olmalıydı belki de, bu denli özen göstermenin ‘bedeli’ saymış olmalıydı sıcak hareketlerini, sevimliliğini…

Kim bilir?

Ama ben öyle bilmek istiyordum…

Patilerini vermesini, el hareketime ataklarda bulunmasını, sesime kulak dikmesini, boynunu bir ‘garip’ eğmesini buna örnek gösterebilirim…

* * *

Akşam bir daha başka…

Gün boyunca, görmüyor beni.

Karanlığın yavaşça abandığı saatlerde, eve yaklaşan ayak seslerimden, ya da onun tanıdığı kokumun yayılmasından mıdır nedir; yerinde duramaz biçimde deviniyor.

Avlu kapını açışımla devinim daha da belirginleşiyor.

İlk, tasmasından ayırmak oluyor yaptığım.

Yine sabah yaptığını yapıyor; avlu dışına atıyor kendini.

Yine, o ağacın altı…

Yine aynı eylem…

Koşarak geldiği yer yanım…

Sokakta akşam yürüyüşü yapıyoruz.

Hiperaktiflikten ödün de vermiyor.

Sokakta, konuştuklarımla dost; konuşmadıklarımla başka bakışıyor; mimiklerimi izliyor olmalı, ya da ses tonumu…

Öyle olduğunu düşünüyorum.

Karanlık biraz daha abanırken avludan girişimi gördüğünde koşuyor, birlikte yürüyoruz, tasmasını tutmanla önümde beliriyor; bekliyor, karşı koymuyor…

* * *

Ne mi yaptım…

Olduğum yerdeyim; bir şey yaptığım yok!

Linda’nın şimdilik rahatı yerinde…