3 Mayıs Türkçüler Günü…

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Ömer ALPDOĞAN

Bugün 3 Mayıs..

Türkçü hareketin tarihindeki dönüm noktası olan 3 Mayıs Irkçılık Turancılık Davasının başladığı günün sekseninci yıldönümü..

Bütün Türkçülerin yolbaşçı Atsız’ın adını koyduğu biçimiyle Türkçüler Günü..

Bakmayın kimi mahcup sözde Türk milliyetçilerinin “Milliyetçiler Günün” ya da “Milliyetçilik Bayramı” demelerine..

3 Mayıs Türkçüler Günü’nün adı, Türkçülüğün önderi Atsız tarafından bizzat konmuş ve çeşitli zamanlarda da dergilerdeki yazılarıyla gelecek Türkçü kuşaklara bir talimat olarak aktarılmıştı..

3 Mayıs ne Milliyetçiler Günü, ne de bayramıdır..

3 Mayıs, tabutluklar ve işkencelerle dolu ıstıraplı yılların başladığı ama aynı zamanda Türkçülüğün bir duygu mecrasından çıkıp harekete dönüştürdüğü gündür..

Sabahattin Ali’nin Atsız aleyhine açtığı davada üniversite öğrencilerinin Atsız’a sahip çıkması karşısında korkuya kapılan dönemin tek adamı “milli şef” İsmet İnönü’nün Türkçüleri darbe yapmaya hazırlanmakla suçlayıp, verdiği talimatla savcıların harekete geçtiği ve başta Atsız olmak üzere yirmi üç kişiyi gözaltına aldıkları, sistematik işkenceye tabii tutmaya çalıştıkları gündür..

Türkçülükten korkuya kapılanların davaya buldukları ad da çok cafcaflıydı: Irkçılık Turancılık Davası..

Irkçılık-Turancılık Davası, 7 Eylül 1944’’te başlayan ve 29 Mart 1945’e kadar süren, Türk siyasetinde önde gelen yirmi üç ismin Irkçılık-Turancılık suçlamasıyla yargılandığı sürecin adıdır. Toplam 65 oturum sürmüştür. Yargılama sonucunda Zeki Velidi Togan, Hüseyin Nihal Atsız, Alparslan Türkeş, Reha Oğuz Türkkan, Cihat Savaş Fer, Nurullah Barıman, Fethi Tevetoğlu, Nejdet Sançar, Cebbar Şenel ve Cemal Oğuz Öcal çeşitli cezalara çarptırılmışlardı…

İstanbul 1 Numaralı Örfi İdare (Sıkıyönetim) Mahkemesinde görüşülmeye başlanmıştır. Altmışbeş oturum süren davada Hasan Ferit Cansever, Fethi Tevetoğlu, Alparslan Türkeş, Nurullah Barıman, Zeki Özgür Sofuoğlu, Fazıl Hisarcıklı, Hüseyin Nihal Atsız, Hüseyin Namık Orkun, Nejdet Sançar, Saim Bayrak, İsmet Rasin Tümtürk, Cihat Savaş Fer, Muzaffer Eriş,Fehiman Altan, Yusuf Kadıgil, Cebbar Şenel, Zeki Velidi Togan, Orhan Şaik Gökyay, Hikmet Tanyu, Reha Oğuz Türkkan, Hamza Sadi Özbek, Cemal Oğuz Öcal, Sait Bilgiç olmak üzere toplam yirmi üç sanık yargılanmıştır. 29 Mart 1945 Perşembe günü verilen kararla on üç sanık beraat etmiş, Prof. Dr. Zeki Velidî Togan, Hüseyin Nihal Atsız, Reha Oğuz Türkkan, Nurullah Barıman, Cihat Savaşfer, Nejdet Sançar, Dr. Fethi Tevetoğlu, Alparslan Türkeş, Cebbar Şenel ve Cemal Oğuz Öcal’a 10 yıla kadar uzanan değişik hapis ve sürgün cezaları verilmiş, öteki sanıklar beraat etmişti.

Daha sonra dâvâ Askerî Yargıtay’a taşınmıştır. Yüksek Mahkeme 1. İstanbul Sıkıyönetim Mahkemesi’nin bu kararını “usul ve esas yönünden” bozmuştu. Tutuklu sanıkların hemen salıverilmesini ve davanın 2. Sıkıyönetim Mahkemesinde görülmesini kararlaştırılmıştı. Bu karar, 26 Ekim 1945 günü, yıldırım telgrafı ile İstanbul Sıkıyönetim Komutanlığına bildirilerek tutukluların hemen salıverilmesi sağlanmıştı. Böylece, kimi Türkçüler için 1 yıl beş buçuk ay süren hapis ve zindan hayatı sona ermişti. Zeki Velidi Togan, Alparslan Türkeş, Nihal Atsız, Reha Oğuz Türkkan, Cihat Savaş Fer, Nurullah Barıman, Fethi Tevetoğlu, Nejdet Sançar, Cebbar Şenel ve Cemal Oğuz Öcal 26 Ekim 1945’e kadar tutuklu kalmıştır. Askerî Yargıtay’ın 87 sayfa tutan kararında, her sanığın durumu ve kendisine yöneltilen suçlamalar ayrı ayrı değerlendirilerek, onların her biri için ayrı aklama kararı verilmesi öngörülüyordu..

3 Mayıs’ın ilk yıldönümü 1945 senesinde o sıralarda Tophane’deki Askerî Cezaevinde tutuklu bulunan bir grup Türkçü tarafından örtüsüz bir masa etrafında yapılan bir toplantı ile anılmış, daha sonraki yıllarda ise çeşitli törenlerle kutlanmış ve Türk milliyetçilerinin bir geleneği Türkçülük Günü oluşmuştur..

ATSIZ’IN KALEMİNDEN 3 MAYIS 1944

Atsız Ata, ilk olarak Nisan-Mayıs 1962 tarihli 3-4 sayılı Orkun dergisinde yayımlanan, Kürşat (1964) dergisinde yeniden yayımlanan makalesinde 3 Mayıs’ı şöyle anlatmış ve adının da Türkçüleri Günü olarak koymuştu. İşte o makale:

3 Mayıs 1944

3 Mayıs Türkçülüğün tarihinde bir dönüm noktası oldu. O, zamana kadar yalnız duygu ve düşünce olan, ebedî ve ilmî sınırları pek de aşmayan Türkçülük, 1944 yılının 3 Mayısında birdenbire hareket oluverdi.

Ali Suaviler, Süleyman Paşalar, Mehmet Eminler, Ziya Gökalplar, Rıza Nurlar yalnız duygu, düşünce, iş Türkçüsü idiler. Hareket Türkçüsü olmamışlardı. Çırağan baskını Türkçü Ali Suavi’nin siyasî bir hareketiydi. Bunun Türkçülükle ilgisi yoktu. Sıhhiye Vekili olduğu zaman gayri Türkleri atarak yerine Türkleri yerleştiren Rıza Nur fiilî Türkçülük yapıyordu. Fakat bu da hareket değildi. Türkçülükte ilk hareketi, 3 Mayıs 1944 Çarşamba günü, Ankara’daki birkaç bin meçhul Türk genci yaptı. Bu bakımdan Türkçülük tarihinde onların hususî bir şerefi vardır.

Bundan sonra 3 Mayıs Türkçülerin günüdür. Ona bir bayram diyemeyeceğiz. Çünkü yıllarla süren büyük ıstırabımız o gün başlamıştır. Ona bir matem demek de kabil değildir. Çünkü bunca sıkıntıların arasında bize büyük bir imtihan vermek, yürekliyle yüreksizi er meydanında denemek, yahşi ile yamanı ayırmak fırsatını vermiştir. O güne kadar tehlikelerden gafil bir çocuk toyluğu ile yürüyen Türkçülük 3 Mayısta gafletten ayılmış, maskelerin arkasındaki iğrenç yüzleri görmüş, can düşmanlarını tanımış, dost sandığı hainleri ayırt etmiş, hayalin yumuşak bulutlarından gerçeğin sert topraklarına düşmüştür.

Böyle sağlam bir sonuca varmak için çekilen bunca sıkıntılar boşa gitmiş sayılmaz. Bundan dolayı biz 3 Mayısa Türkçülerin günü deyip çıkıyoruz.

Hoşlanmayanlar onu benimsemesin. Yalnız kendilerine benzeyenler, yani Türk’e benzemeyenler onu yadırgasın. Biz 3 Mayısı sevmekte devam edeceğiz. Türkçülük, tek sandığı düşmanına karşı 3 Mayıs hareketini yaparken onun çift olduğunu acı bir deneme ile öğrendi. Bu millî hareketin zaferinden korkan Türkçülük düşmanları, Türkçüler ortaçağı andıran vahşetlerle hapse atılır ve aleyhlerinde türlü yayınlar yapılırken, onları tartışmaya çağırmak garabetini de gösterdiler. Tarih bunu bağışlamayacak ve Türkçülerin günü olan 3 Mayıs, bir gün Türklerin günü olunca onlar tarihin büyük mahkemesinde lâyık oldukları akıbete uğrayacaklardır.

TÜRKÇÜLER! Toplu veya yalnız, her yerde 3 Mayısı analım. Analım ve Kür Şad’ın hâtırasını yüceltelim…

Ne mümkün zulm ile bidat ile imhayı hürriyet, çalış, idrâki kaldır muktedirsen âdemiyyetten!

Hüseyin Nihal Atsız

(ORKUN, 1962)

(KÜRŞAD, 1964)

Atsız’ın 3 Mayır ile ilgili diğer makalelerinde şunları söylüyordu:

3 Mayıs

Her millette olduğu gibi bizde de birçok günler kutlanır, bayram yapılır. Bunlar arasında 30 Ağustos gibi tarihin akışını değiştiren ve milletin bütün fertlerince kutlu sayılan büyük günler olduğu gibi, 27 Mayıs gibi asli hedefini kaybeden ve milletin bir bölümü tarafından öteki bölümüne karşı yapılmış olanlar da vardır.

Türkçüler günü olan 3 Mayıs (1944) büsbütün ayrı bir düşüncenin sonucudur. İç düşman olan, kılık değiştirerek milletin içine kadar girmiş bulunan ve o zaman ki hükümetin gafletinden faydalanarak gelişen komünizme karşı Türkçü gençlerin bir uyarma yürüyüşüdür.

3 Mayıs bir bayram değildir. Milli şuurun ayaklanmasıdır. Başarıyla bitmemiş, fakat milletin gözünü açarak o zaman ki hükümetin içine sızan ihanet unsurlarını sindirmiştir.

Paşaların 12 Mart ihtarnamesi nasıl, uçurumun kıyısına kadar getirilmiş bulunan devleti düşmekten kurtarmışsa, meçhul gençlerin 3 Mayıs yürüyüşü de, Amerika ve İngiltere’nin hamakatlerini istismar eden Moskoflar’ın Almanya’ya karşı savaşı kazanmak üzere oldukları sırada Türkiye’yi bir oldubitti ile Sovyetleştirmeye hazırlanan karanlık komünistleri gün ışığına çıkarmak suretiyle Türkiye’yi komünizm batağına düşmekten kurtarmıştır.

3 Mayıs 1944 bir dönüm günüdür. Türkçülerin ıstırabı ile yoğurulmuş ve tehlikeyi geriye atmış bir dönüm günü…

3 Mayıs’ta yürüyenlere selâm…

Türk devleti ebedidir…

Atsız / 14 Nisan 1974

3 MAYIS

Her millette olduğu gibi bizde de birçok günler kutlanır, bayram yapılır. Bunlar arasında 30 Ağustos  gibi tarihin akışını değiştiren ve milletin bütün fertlerince kutlu sayılan büyük günler olduğu gibi, 27  Mayıs gibi aslî hedefini kaybeden ve milletin bir bölümü tarafından öteki bölümüne karşı yapılmış  olanlar da vardır.    Türkçüler günü olan 3 Mayıs (1944) büsbütün ayrı bir düşüncenin sonucudur. İç düşman olan, kılık  değiştirerek milletin içine kadar girmiş bulunan ve o zamanki hükümetin gafletinden faydalanarak  gelişen komünizme karşı Türkçü gençlerin bir uyarma yürüyüşüdür.    3 Mayıs bir bayram değildir. Milli şuurun ayaklanmasıdır. Başarıyla bitmemiş, fakat milletin gözünü  açarak o zamanki hükümetin içine sızan ihanet unsurlarını sindirmiştir.    Paşaların 12 Mart ihtarnamesi nasıl, uçurumun kıyısına kadar getirilmiş bulunan devleti düşmekten  kurtarmışsa, meçhul gençlerin 3 Mayıs yürüyüşü de, Amerika ve İngiltere’nin hamakatlarını istismar  eden Moskofların Almanya’ya karşı savaşı kazanmak üzere oldukları sırada Türkiye’yi bir oldu bitti ile  Sovyetleştirmeye hazırlanan karanlık komünistleri gün ışığına çıkarmak suretiyle Türkiye’yi komünizm  batağına düşmekten kurtarmıştır.    3 Mayıs 1944 bir dönüm günüdür. Türkçülerin ıstırabı ile yoğrulmuş ve tehlikeyi geriye atmış bir  dönüm günü…

3 Mayıs’ta yürüyenlere selâm…    Türk devleti ebedidir…

ÖTÜKEN, l974, Sayı: 5

3 Mayıs artık Türkçülerin günüdür

Üzerinde henüz son söz söylenmemiş olan Mayıs günü ise 3 Mayıs 1944′tür. Bilindiği gibi o zamanki  tek parti idaresinin komünistleri koruyan milli eğitim bakanına ve onun şımarttığı komünistlere karşı  yapılan bir yürüyüş sansürle sessizliğe boğulmuş memleketle bomba gibi patlamış, o zamanki devlet  başkanıyla çevresindeki devşirmelerin ödünü patlatarak büyük tutuklamalara, hapislere; işkencelere  yol açmış; satılık ve köle basın da tek ağızla bu gardist hareketin (o zaman Almanya ayakta olduğu için  faşist diyemiyorlardı) aleyhine açtıkları haysiyetsiz iftira kampanyasını aylarca sürdürmüştü.3 Mayıs artık Türkçülerin günüdür. İlkönce 3 Mayıs 1945′te Tophane’deki Askerî Cezaevi’nde, bir  masa başında cay içerek kutlanmış, ondan sonra kırlarda ve salonlarda yapılan törenler halini almıştır. Bu yılın 3 Mayısı, bu tören gününün 31. yıl dönümüdür. Demek ki henüz tarihe mal olmamıştır. Bir  olayın tarihe mal olması için üzerinden en az 50 yıl geçmesi gerektiğine göre 3 Mayıs, Yirmi Birinci  Yüzyıl başlarında tarih olacaktır.    Fakat 3 Mayıs için bugün de söylenecek bazı sözler vardır: 3 Mayıs bir uyarmadır. Yürüyüşü yapan  birkaç bin Türkçü gencin uyarması… 3 Mayıs aynı zamanda bir uyanıştır. O gençlerin haykırışıyla  milletin uyanması… 3 Mayıs, solun sempatizanı bir devlet başkanıyla çevresindeki solcudan, komünistten, gafilden,  çıkarcıya ve dalkavuğa kadar varan devşirmeler güruhunca afyonlanmış milletin gerçekleri görerek  uyanması ve öfkelenmesidir.    Memleketin sinsice hazırlanmış planlarla, sosyal adalet ve kurtuluş adı altında komünist yapılmak  istenmesi bu yürüyüşle önlenmiş, ödlekler bozguncu plânlarından ister istemez vazgeçmeye mecbur  kalmışlardır.    Yoksa Türkiye’nin de Romanya, Çekoslovakya, Macaristan gibi bir oldu bitti ile komünist olması kısa  bir zaman meselesiydi. Yurdun nasıl hain bir şebeke ile sarılmış olduğu bugün, kısmen de yapılmış yayınlarla açığa  vurulmuştur.    Bu sebeple, 3 Mayıs mühim bir dava günüdür ve yıllar geçtikçe ehemmiyeti daha iyi anlaşılmaktadır.    3 Mayısı yapan o günkü gençler bugün artık yaşlı birer insandır. Çoluk çocuğa karışmış, bahtiyar veya  bedbaht olmuş, bütün yurda dağılmış yurttaşlardır. Onlardan şimdiye kadar hiçbir övünme sesinin  çıkmayışı da hareketin ne kadar yüksek ve samimî olduğunu göstermektedir.

Boş kaplar çok öter. 3 Mayısçılar boş değil, yurt ve ırk sevgisiyle dolu idiler. Onun için susmaktadırlar.  Fakat susmak, Abdülhak Hâmit’in dediği gibi, bazen en güzel şiirden daha manalıdır.

22/23 Nisan 1975

ÖTÜKEN, 1975, Sayı: 5

Türkçüler günü, dünyanın dört bir yanındaki Türkçülere kutlu olsun…

3 Mayıs 1944 destanına imza atan başta Atsız olmak üzere bütün Türkçüleri saygı, minnet ve şükranla anıyorum.

Esen kalın!..

3 Mayıs 1944 Irkçılık Turancılık Davası ile ilgili geniş bilgiyi Atsız’ın çıkardığı Orhun, Orkun ve Ötüken dergilerinin arşivlerinden bulup okuyabilirsin, gerçekleri ve günün adının Türkçüler Günü olduğu birincil kaynaktan öğrenebilirsiniz.

3 Mayıs 1944 olayları ile ilgili şu yayınlardan da yararlanabilirsiniz:

Hüseyin Nihal Atsız, “3 Mayıs 1944”, 3 Mayıs 1944, 50. Yılında Türkçülük Armağanı, İzmir 1994,

Nejdet Sancar, “Türkçülük Günü”, 3 Mayıs 1944, 50. Yılında Türkçülük Armağanı, İzmir 1994,

Reha Oğuz Türkkan, Tabutluktan Gurbete, 3.bask. 1988.

Alparslan Türkeş, 1944 Milliyetçilik Olayı, Yaylacık Matbaası, İstanbul, 1968

Serkan Akgöz, 1944 Irkçılık Turancılık Davası Mahkeme Günlükleri, İstanbul, 2019

Hayri Yıldırım, 3 Mayıs 1944 Irkçılık Turancılık Davası ISBN 9786055224738

Murat Yılmaz, 1944-1945 Irkçılık Turancılık Davası Tefrikası ISBN 9786059356039

Mustafa Müftüoğlu, Millî Şef Döneminde Çankaya’da Kâbus (1944 Turancılık Davası) ISBN 9758864262 (Fatih Gençlik Vakfı, 1974.)

Yavuz Bülent Bakiler, 1944-1945 Irkçılık-Turancılık Davasında Sorgular Savunmalar ISBN 9756186534

Süleyman Kocabaş, Yakın Tarihimizin En Büyük Sosyal Depremlerinden 1944 Türkçülük Turancılık Olayı ISBN 9789757526407

Fahrettin Savaş Konar, 3 Mayıs Türkçüler Günü Antolojisi ISBN 9786058496149

Uğur Mumcu, 40’ların Cadı Kazanı, UĞUR MUMCU VAKFI YAYINLARI, ISBN 9786054274581

Irkçılık – Turancılık, Türk İnklâp Enstitüsü, 1944.

İlhan E. Darendelioğlu, Türk Milliyetçiliği Tarihinde Büyük Kavga, Burak Yayınevi, 1994.

Hulusi Turgut, Türkeş’in Anıları-Şahinlerin Dansı, İstanbul, 1995

Sefercioğlu, Necmeddin. 3 Mayıs 1944 ve Türkçülük Davası. Ankara: Türk Ocakları Ankara Şubesi, 2009