0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Oktay EROL

Geçtiğimiz hafta ilki gerçekleşen Asgari Ücret Saptama Komisyonu toplantısının ikincisi de toplandı! Komisyonda bulunanların amacı asgari ücreti konuşmak mı, yoksa zaman harcamak mı bilmiyoruz; ancak buluşmalarının tanığıyız, biraya geldiklerini söylemelerini duyuyoruz! İlkinde asgari ücretle çalışan işçileri, işçilerin yaşadıkları sıkıntıları, en önemlisi gelecek kaygılarını dinlemişlerdi! Bu hafta, geçen haftanın bir yorumu/ sorgulaması yapılmalıydı, kaygıların “en aza” indirilmesi için “ne kadar” ücret almaları gerektiği konuşulmalıydı; haksız mıyım?

Toplantıya katılanlardan Türk-İş sözcüsü, toplantıda temel ekonomik verilerin masaya yatırıldığını, asgari ücret konusunda “hiçbir rakamın” gündeme gelmediğin söylemiş! Konuşulmayan “rakam” olmadığı belli de, “mutabakat olur mu, olmaz mı demenin anlamı yok” ne demek istediği de belirsiz!

***

“Köylü kentlinin efendisi, işçi ülkenin emekçisi” denir ya; yaşamının “birazcık” düzelmesi için alınacak kararlarda kılı kırk yararlar! Daha oturum açılmadan “evet” denilen milletvekili maaşları, üç/ beş aylıklılar, “huzur hakkı” almak için dört dönenler neden işçi kadar, köylü kadar bekletilmez, günlerce görüşmeler uzatılmaz, daha önceden bilmeleri gereken “temel ekonomik veriler” masaya getirilerek zaman yitirilmez? Bilen varsa söylesin!

Asgari ücret belirleme toplantısının ikincisinde, “temel ekonomik veriler” masaya yatırılmış! Demek ki ülkenin “temel ekonomisine/ verilerine” ilişkin hiçbir bilgileri yokmuş! Dargelirlilerin hangi zorluklarla yaşadığını, ekmeğin fiyatını, asgari ücretlinin aylığının ne kadarının ev kirasına gittiğini, sabahın karanlığında okula gönderdiği çocuğunu nasıl besleyebildiğini, Tüik verilerini bilmiyorlarmış!

***

Çiftçisinin, emekçisinin yaşam koşullarını “iyileştirmekte” zorlanan ülkelerin, dünya listelerindeki yerini incelemesi gerekir kanımca! Bu yurdun toplarını işleyen çiftçi, bu ülkenin “sahibi” olmasalar bile üretim araçlarını verimli kılanlar da işçi! Çiftçi ürettiği ile yaşamını sürdüremezse, işçi çalışmasıyla doymuyorsa sonucu ne olur düşünülmüyor sanırım!

Tarımda yapılan yanlış uygulamalardan dolayı birçok temel ürünleri dışalımla sağlayan ülke olduğumuz gibi, asgari ücretle çalışanın da “emeğini” ortaya koyarak verdiği uğraş yadsınmaya/ önemsenmemeye başladığında “üretim araçları”, onun patronları ne anlama gelir düşünsenize! Bugün birçok çiftçi, girdilerde oluşan ulaşılmaz fiyatlar nedeniyle toprağından beklenen verimi alamıyor! Tarımsal ilacını, gübresini, bakımını, sulaması yapamıyor! Bir de “en zor” koşullarda çalışmalarına karşın “emeğinin karşılığını” ya da “yaşamını sürdürebilecek kadar ücreti” aşamadığında ne olur biliyor musunuz?

***

Her yılın son ayında yapılan toplantıların çokluğu, her toplantıda “işvereni üzmemeliyiz” yaklaşımı, “kimseyi enflasyona ezdirmeyeceğiz” algıları, çalışanların/ emeklilerin büyüyen gelecek kaygılarına yarar sağlamadığı gibi, her geçen gün yeni sorunlara kapı aralıyor!

İnsanlar yaşamlarını sürdürebilmek için çalışıyor! Çalışmalarının karşılığı olarak da “insanca yaşamaya yetecek” ücret istiyor; hepsi bu! Kılı kırk yararak, sanki başka bir konu için toplanılıyormuş gibi masada yer vermemek “ne” demek? Bu sorunun yanıtını vermelisiniz! 191223