0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Oktay EROL

Yaşamımın büyük bir bölümünde yer alan Kozan, her sözü edildiğinde “alır başımı giderim”! Her yaşadığı zorluğunu/ umutsuzluğunu/ edilgenliğini/ bir başına kalmışlığını gördüğümde ya da duyduğumda içimde esen “kaval yellerinin” arasında savrulur dururum!

Kozan öyle bilindik, ya da eşine benzer “bulunacak” bir kent değil! Dışarıdan gelenlerin coğrafi yapısına, doğal örtüsüne, kent merkezinden on dakikalık uzaklıktaki dinlenme yerlerine, tarihsel varsıllıklarına değin birçok özelliklerine “tutulup” kaldıklarını bilenlerdenim!

Tüm bu etmenler göz önündeyken neden “iktidarların” gözünden ırak olur, neden “üvey evlat” gibi bir köşede bırakılır, neden son yıllarda “iktidarından/ muhalefetine” halkın yaşamsal sorunları savsaklanır, neden ekonomisinde önemli bir yeri olan tarımda “katma değer” oluşturmak olanaksız kalır, neden okumuş/ bilmişleri Kozan’dan en verimli dönemlerinde ellerini taşın altına koymak yerine “tüyme” eylemine kapılmışlardır/ yıllarca Kozan yollarını görmemişlerdir/ yaşamlarının son yıllarında Kozan’da olmayı yeğlemişlerdir? O denli çok soru var ki!

***

Bilindiği gibi Kozan, tarihte önemli Sancaklardan biri olan Cumhuriyet’le birlikte il olma özelliği taşıyan, ancak üç yıl sonra “lağvedilen” bir kent… Öyle olunca da, “iktidarların” seçmeni kendi çıkarına göre kullanmak için arada-bir büyük/ gelişmiş ilçelere yönelik “ballı parmak” gibi “il olabilecek ilçeler” listesi oluşturulur! Meclise sunulur! Her verilen listede “mutlaka” Kozan’ın da adı yer alır! Kozanlı, “Kozan il olacak” sevincini yaşar, günlerce bekler, umutlanır da…

Çeyrek yüzyılı aşmıştır sanırım! Kozan’da olduğum dönem! Işıklarda uyusun, Yusuf Karavelioğlu’nun haftalık gazetesinde yazıyorum, işimin dışında. Meclise böyle bir öneri verildi. Bilindik/ tanıdık Kozanlı milletvekilleri vardı. “Kozan’ın il olması bizim namusumuz” diyene tanık oldum! Osmaniye il değildi, Adana ilçesiydi o zaman. Gazete olarak imza kampanyası başlatmıştık! Akıl almaz biçimde toplanan imzalar o dönemin ulusal basınına da yansımıştı. Kozan’ın Güneydoğusunda yer alan Kadirli Osmaniye’den daha çok Kozan’ın il olmasını/ Kozan’a bağlanmayı isterken, kuzey ilçeleri Feke, Saimbeyli, Tufanbeyli, güneydeki İmamoğlu da benzer açıklamalar yapıyorlardı!

Bir yerel seçim süreciydi, Tansu Çiller Kozan’a gelmişti, kent alanını dolduran kalabalığa “Kozan’ın il olmasını istiyor musunuz, öyleyse adayımızı seçin” denemesi günlerce konuşulmuştu!

***

O yıllar ne toplanan yüzlerce imza, ne verilen sözler, ne de ilçelerden gelen açıklamalar etkili olmadı ki, Osmaniye il oldu; Kozan için verilen sözler “buruşturulmuş sigara paketi” gibi bir yana atıldı!

Şimdi “yeni” hesaplar var! “İktidar”, Kozan’ı il yaptığında bölgede ezici bir çoğunluk kazanacak! Düşünsenize, seksenli yıllarda demokratik solun etkili olduğu ilçeler bugün hepsi uzağındalar; her gün biraz daha uzaklaşıyorlar! Böyle bir bölgenin “il yapılması” kadar doğal bir şey olur mu?

Ne denli “seslerini duyurabilmek” için haftanın dinlence günleri cumartesi/ pazar bırakılıp pazartesi akşamı yürüyüş yapılsa da, kent merkezine sıkıştırılmış/ yenisinin çalışmaları durdurulmuş mezar gereksinmesi çıplaklığıyla karşımızda dursa da; inanıyorum, Kozan il olacak! Çünkü bu olgu Kozan’dan/ Kozalıdan daha çok “iktidarın” işine yarayacak! 040723