Nöbetçi Eczaneler
Biat kültürü; ülkeyi sardığında hırsızlık, yoksulluk, çaresizlik, korku ve çürümüşlük öne çıkar. Bu adam hırsız dersin, olsun bizim hırsız der. Bu adamda ilke yok, ihanet ediyor dersin, olsun bizim hainimiz der. Ne dersen de! Saplantı içinde dilinden sahiplenme kelamı çıkıyor. Bizim… Bizim… Bizim. Diyor. Aşağı tükürsen sakal. Yukarı tükürsen bıyık.
Sahiplenerek, soranı şaşkına çeviren bu zihniyet isyan ruhunu kabartıyor. Bu dünyada yaşanabilecek her acıyı, sıkıntıyı ve çaresizliği yaşayan halk karar verecek!
Zambak var, rengi mor ve mezarlıkların sembolize eder. Nergis var, rengi mor ve sarp kayaların sevdasını anlatır.
İkisinin rengi mor. Evinize hangisini koyarsınız?
Türkiye’de halk sıkıntıyı, işsizliği, alım gücünü kaybederek yaşarken, hak arama özgürlüğünü çoktan çürüttü. Halk insanca yaşama isteğine çözüm isterken, ırkını ve inancını önüne koydular.
Beka iddiaları sadece üzerinde oturdukları cenneti koruyacak halkı kandırmak için kullanıldı.
Gönlünüze kimi koyarsınız? Sizin adamı koy istersen. Anandan emdiğin sütü burnundan getirmeye devam etsin.
Kimin sizin geleceğinize karar vermesini istersiniz.
Karar sizin.
Saldırı o kadar büyük ki, cumhuriyetin o güzel çocukları ülkesini korumak için kendi kabuğuna çekildi. İşte tam bu aşamada dün mandacılara yalakalık yapanlar; fırsat bu fırsat diyerek tam bağımsız Türkiye isteyene top yekûn saldırıyor.
Saldırıyı yapanlar dün postalı düşman görerek, özgürlük militanlarını o kadar üzer ki; bu üzüntünün hırsı için de yaşadıkları her acıyı bir yana atarak hain ve iki yüzlülere karşı mücadeleyi sürdürecek tohumu yüreklerinde yeşertiyor.
Gün gelir o hain ve iki yüzlüleri kendi kazdıkları kuyu içine gömsünler, o güzel atlarıyla Anadolu’yu baştan başa donatsınlar sevdalarıyla. Aradan yıllar geçmeden o sevdanın çiçekleri her yerde açmalı. Anadolu’ya yaydıkları kokuyla, ülkesine ve halkına ihaneti alışkanlık yapanların yüreğine korku sarsın.
Nedense umut tam 44 yıl oldu, uyanmadı. O karanlık 12 Eylül gecesi yıktıkları cumhuriyetin geleceğini; o güzel kuşağı iliklerine kadar kan ve göz yaşıyla yok ettiler. O gün bugün top yekûn saldırılarını ve yok etme güdülerini; kesintisiz sürdürüyorlar.
Bugün onların uzantıları, yalan ve üç kağıtla kurmak istedikleri gerici cumhuriyetle daha kötüsünü yapıyor. Türkiye’mizi korkunç bir uçuruma başına getirdiler.
Türkiye’de sular kabardı. Kimin eli kimin cebinde belli değil. Balık beyinliler, tam bağımsız Türkiye sevdasının emekçi karıncalarını fırsat bu fırsat diyerek didikleyerek yiyor.
Ey Kuvayı milli ruhun yetiştirdiği Cumhuriyet aydınları!
Ey 68 kuşağının ektiği bağımsızlık tohumunu; fırtınalara rağmen ayakta tutan yetiştiren ve yeşerten yurtseverler, devrimciler, solcular ve çağdaş dünyaya bilim ve bilgiyle bağ kurmak isteyenler!
Ey emekçi CHP’liler!
Sular kabarsa da seni yok edemeyeceklerini yaşadıklarınla, yaşayacaklarınla göster. Çekilecek olan kabarmış suları, bir daha kınından çıkmayacak biçim de kavganla bütünleştir!
Korkma!
Kızma!
Ürkme!
Hain ve iki yüzlülerin yüzüne tükürmekten çekinme!
Kızılderililer gök yüzünde ki tanrısıyla buluşmayı şeref sayar.
O nedenle de kanlarının son damlasında dahi özgürlükleri için savaşır. Kendisi için değil, halkı için avlanır, halkı için savaşır ve halkı için ölür.
Diyorum ki her gün aynaya bakmadan, her doğruyu ters yüz edenler; kimin kimi yiyeceğini, tarih yeniden bir kez daha yazacaktır.
“yabanıl ot kokuları getiriyor
bir rüzgar kıpırdatıyor suları
Belki sonbahar vurgun yapamayacak
yol vermeyecek sular
Ve neşeli bir ıslık tutturmuş
şimdi ova nice acıya karşılık”
(Ahmet Telli)
