Be hey gafıl!…

Mehmet Halil ARIK

Sen alemi aptal, kendini cevval mi sanırsın!..

Geçmişten bir sözünü, çarpsalar suratına;

Ar damarın çatlamamışsa utanırsın!…

Ne gezer sende surat ki,

Yalan çook, riya gani…

İnsan, önce eline

Sonrasında, beline ve diline sahip olmalıydı hani!…

Hani, kimsesizin kimsesiydin,

Harama uzanmazdı elin, kötü söylemezdi dilin!..

Hani, hırsız baban da olsa, hesap sormaktır görevin!…

Oysa senin;

Elin belinde, dilin elinde…

Gerçekleri bilene, doğruyu söyleyene,

Saldırıp küfretmek hünerin!…

Ne’sin…?

Kim’sin…?

Her şey misin…?

Hiç kimse misin…?

*

Sen alemi aptal, kendini cevval mi sanırsın?

İnançları kullanıp,

ardına saklanırsın!…

Rüşvete kalkan olunca parmaklar,

Kendini aklandın sanırsın!.

*

Be hey gafil!…

Sanma ki devran böyle sürecek!…

Atı çalan, Üsküdar’ı hep geçecek!

Demir tadını bekler, devran ise gündemi!…

Durmuyor çarkı feleğin…

Gün olur, sırça köşkler kırılır,

Yıkılır senin de bendin!..

*

Bak gör!…

Sur elinde İsrafil’in!…