Soner SEVGİLİ

Yıllar önce bugüne denk getirmek için çok çabalamıştık… en uzun gün de hiç bitmeyen bir mutluluk içinde olalım dedik…

O günden bu yana gerçekten de hiç bitmeyecek mutluluklar kattık hayatımıza…

O günden bu yana hiç unutamayacağımız acılar ve kayıplar da yaşadık…

Şu günlerde karşılaşabileceğimiz en zorlu durumla karşılaştık…

Ne mutlu ki biriktirdiğimiz bütün dostlar ve sevdiklerimiz yanımızda oldu…

Bu günleri de gülerek atlatacağız…

Yürüdük…

Bir yolculukta başladı bizim hikayemiz.

Hayatımızın iki önemli kentini

Birbirine bağlayan yolda…

Bu kadar uzun süreceğini düşündük mü o zaman?

Kim bilir…

Birlikte baktık aynı trenin penceresinden,

Aynı hızla akan ağaçlara…

Aynı kıvrımlar çizen ırmaklara…

Aynı istasyonda indik.

Anladık…

“senden önce hayatım…” diye başlayan bir yolculukta anladık

Birbirimizden vazgeçemeyeceğimizi.

Kavga etmeyi ve birbirimizi sevdiğimizi.

Mutluyduk…

“Güneşli bir havada yapılan yürüyüş de heyecanlandırdı bizi,

yağmur altında ayağımıza dolanan dalga da…

Bir çiçeğin tomurcuklanmasını izlemek de,

bir demet nergis de…

Menekşe Sokak’ta bodrum katta ki lokanta da yediğimiz köfte de,

Hacı Abdullah’ta ki beğendili kebap da…

Bisiklet üzerinde dondurma yerken de heyecanlıydık,

Dostlarla yolculuğa çıkarken de…”

Zenginleştik…

“insan zor dost edinir”

Zorlanmadık.

Sevdik, sevildik…

En çok babalarımızın tanışmasını isterdik.

Olmadı…

Ama ailelerimizi kazandırdık birbirimize.

Ve pek çok güzel dost kattık hayatlarımıza…