Sensizliği dilemedim

Süleyman YAĞIZ 

hâyâlden geliyor sesin

sanki, yetmiyor nefesin

bir baktım, kayıp da gittin

sevdiğim sen ne hâldesin

bilemedim, bilemedim

yoksun, sana gelemedim

sensizliği dilemedim

sevdiğim sen ne hâldesin

sorup dururum dağlara

akıp da giden çaylara

döner misin buralara

sevdiğim sen ne hâldesin

her yanım yara beredir

dertliyi derdi söyledir

bu devran daim böyledir

sevdiğim sen ne hâldesin

harap oldu yollarımız

boşa geçti yıllarımız

kırıldı el, kollarımız

sevdiğim sen hâldesin

bilirsin, ADSIZ biriyim

ezelden beri böyleyim

dünyayı sensiz neyleyim

sevdiğim sen ne hâldesin

İstanbul, 16 Ağustos 2022