Kadınca Sözler

Dünya Emekçi Kadınlar Günü;geldi, çattı kapıda…Kadınlara verilecek karanfiller, kadınlara “ithafen söylenecek afili sözler” 8 Mart gününü bekliyor. Oysa kadınlar her yıl, bir önceki yıla göre; daha zorda, daha güvencesiz,daha yaralı, geleceği daha karalı yaşam savaşı veriyor.

Kadınlar şiddete uğruyor, dövülüyor, öldürülüyor. Yasa kitapları kadından yana sözler içerse de…Ama hukuk; kadından yana suskun…Kravatlı, takım elbiseli katillerin kurnazlığına ödül diye verilen ödünler sonucunda ortaya çıkan olgu HUKUKUN ÜSTÜNLÜĞÜ mü yoksa hakkı yenen kadınların HUKUKA KÜSKÜNLÜĞÜ mü?…Kadınlar hak arayışında…

Mitolojideki kıskanç tanrıçalar; masallardaki cadılara,gerçek yaşamda da kaynanalara dönüştürülmüş yüzyıllar boyunca…Kadın; gençken peri, yaşlandıkça cadı sayılmış…Ve böylece düşmanlık tohumları atılmış; genç ve yaşlı kadınların arasına…Oysa var olsaydı kadınlar arasında gerçek bir dayanışma; ne kadınlar dövülür, ne de öldürülürdü erkek şiddetiyle, üstelik da analar kız-erkek ayrımı yapmaksızın değer vererek yetiştirseydi çocuklarını…

Masallar anlatılır kızlara; masum, melek gibi olsunlar diye…Zavallı kontesler, baronesler, ladyler, prensesler…Süslü giysilerle, çiçekli bahçelerde gezerler…Sessizce prenslerini beklerler…Ola ki akıllı, ola ki sorgulayan, ola ki konuşan olursa kız; odur ilk atılan masaldan…

Gerçek yaşamda da böyleleri değil midir toplumsal yaşamdan dışlanan?…

Ve o cici kızlara öğütlenir; narin bedenlerini,giysilerini, mücevherlerini, zerafetlerini “teşhir” etmeleri…Ama beyinlerini,ama akıllarını teşhir etmelerini kimseler istemez…

Oysa okuduğu kitapları teşhir etse… Ola ki “bakın ben bu kitapları okuyorum, kendimi o kitaplarla geliştiriyorum, yapılandırıyorum” dese…Onu kimseler sevmez…

O cici kızlara; renkler, rengarenk yaşam, dünya, evren öğretilmez…Onlara iki renk öğretilir; siyah ve beyaz…Çünkü evliliğin rengidir; siyah ve beyaz…

Gelin beyaz giyer; çağrıştırırcasına kefeni, çünkü beyaz gelinliğinle girdiğin evden, beyaz kefeninle çıkabilirsin sen demenin simgesidir beyaz renk…

Erkek siyah giyer; yetkenin,egemenliğin, gücün, baskının ve son aşamada da celladın rengini simgeler siyah renk ki sanki kadının ölümcül yazgısına bir göndermeymiş gibi…