Nöbetçi Eczaneler
Bir şeyler mi oldu bize? Yaşananları sorgulama biçimimiz bile değişti! Bir garip sorular geliyor aklımıza, bir garip yanıtlarla karşılaşıyoruz! “Olayların içindeyim ama, inanmıyorum” diyecek denli “kuşkular” yaşıyoruz! “İşte öylesine oradaydım” diyorsunuz! Olacaklar önceden planlanmış gibi, içinde siz olsanız da, olmasanız da değişmiyor gibi… Salt orada olduğunuz, figüran rolü üstlendirildiğinizi düşünüyorsunuz! Kendiniz de denemiş gibi “inanmaya” çalışsanız da “kuşkuların” tüm düşünce yapınıza egemen olmasını durduramıyorsunuz!
Söylemesi zor ama, “kuşkuculuk” yaşamın bir parçası oldu! Yaşanan birçok olayın ardında “kuşku” karabasanları kanatlanıyor içinizde! Örneğin bugün için ülkede konuşulması gereken “nedir” diye sorsam, nüfusun büyük bölümü “geçim” yanıtını verir büyük olasılıkla! Biz neyi konuşuyoruz; Ekrem İmamoğlu’nu, diplomasını, “gizli tanıkların” ileri sürdüğü yolsuzlukları… Peki, insanların geçimine ne oldu, emekli ondörtbin lirayla nasıl geçiniyor, ücretli çalışanlar aylıklarını nasıl yetiriyor gibi birçok soru geliyor aklınıza! Ne yaşadığınızla konuşulanlar arasında bağ kurmakta zorlanıyorsunuz!
***
O denli çok verecek örnek var ki, en sondan başlayarak birkaçından söz edeyim! Milli Piyango’nun düzenlediği Çılgın Sayısal Loto çekilişi, sekiz aydan bu yana devrediyormuş! Geçtiğimiz hafta yapılan çekilişte, sıralı numaraların bulunduğu “tek kupona” yediyüzellialtımilyon lira kazandırmış! Kazanan numaranın fiziki kupon mu, yoksa online üzerinden mi oynandığı daha belirtilmemiş! Loto oynayanları, her Milli Piyango çelişi sonrasında olduğu gibi yine “kuşku” kapladı!
“Yediyüzmilyonu bilmedikleri birine vereceklerine inanmıyorum” diyen öyle çokları var ki! Çekilişlilerin noter karşısında, kimsenin yönlendiremeyeceği kürelerin döndürülerek gerçekleştiğini söyleyen de var! Geçmiş yıllar da benzeri “kuşkular” konuşulmuştu, meclis kürsünde gündemin konusu bile olmuş, üzerinde durulmamıştı bile! Çünkü öyle “yoğun işlerle” uğraşmaktalar ki!
***
KPSS’de yüksek puan almalarına karşın “adayın pozisyona uygunluğunu “değerlendirme görüşmesi” sırasında kaşına/ gözüne/ duruşuna göre karar verildiğini duymayan kalmamıştır kanımca! Daha KPSS oturumun hemen sonrasında “kuşkularınız” başlar aslında! Aldığınız puan göz önünde bulundurularak değil de, “değerlendirme görüşmesi” yapan kurulun kafalarına yerleştirilen “özelliklere” göre açıklanan kontenjanların doldurulacağı “kuşkusu” üzerinize abanır! KPSS’ye de “değerlendirme görüşmesine” de katılmış olmak/ katılmadım dememek için salonda yerlerini aldıklarını duyarsınız çoğundan! Hak aranacak yerleri de bulamazsınız ki!
Kamu projelerinde, özellikle de “yap/ işlet/ devret” adıyla yapılan açık eksiltme/ artırmalarda duyumların arkası/ sonu gelmiyor! İşin düşündürücü yanı köprülerin, duble yolların, hastanelerin, tünellerin kime/ kaça/ nasıl verildiğinin açıklaması yapılmadığı da öne sürülüyor! Eksiltme/ artırma süreçlerinin ne denli “adil” olduğu konusunda yoğun tartışmalarla birlikte, ciddi “kuşkuların” da oluşmasına karşı koyulamıyor!
***
Bir şeyler mi oldu da bize “iktidar”, kamunun kendi eliyle oluşturduğu “milli piyango” gerçeğini “özelleştirerek” yurttaşın güvenine zarar verdi; anlayan var mı? Ne yapıldığı, kime/ nasıl verildiği “kuşkusunu” ortadan kaldırmak için neden bir şey yapılmak istenmez ki? Atatürk’ün “Birinci görevin, Türk geleceğini, Türk Cumhuriyet’ini, sonsuza dek, korumak ve savunmaktır” dediği gençlerin KPSS karabasanına tutsak edilmesi de başka bir “kuşkuların” yaşadığı yer… Ayrıca kamu eliyle yapılan “yap/ işlet/ devret yöntemiyle yapılan işler… “Olayların içindeyim ama, inanmıyorum” demek yerine, “olayın içinde olmasam da, sonuca inanıyorum” demenin yollarını bulmak o denli zor mu? Neler oldu ki bize; neden kör/ kütük kendinden geçmiş sarhoşlar gibi yazgıya terk edildik ki? 140425
