0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Süleyman YAĞIZ 

sokağından geçiyordum

bahçenden kokun geliyordu

giresim geldi içeriye

giremedim

korktum gecenin yıldızlarından

pırıl pırıl parlıyorlardı

sanki nöbet tutuyorlardı

sanki…

sanki…

seni benden koruyorlardı

aaahhh ah

bir bilseydin

bilebilseydin

ne kadar da çok özlemiştim seni

anlatabilseydim

anlatabilseydim hasretimi

dökebilseydim

dökebilseydim derdimi

tek bir gülün

tek bir tebessümün bile yetiyordu

yalnızdım sevdiğim

yapayalnızdım

taa ötelerden bir ses geliyordu

belki de vuslatın

sırrı çözülüyordu

bilmiyordum

sustum, kulak verdim

ses kesileverdi birden

kurudu dilim damağım

kırıldı dizlerim

giremedim bahçene

sese ses veremedim

kimdi, kimlerdi anlayamadım

kuşlar uykudaydı

dallarında ağaçların

gerildi perdesi gökyüzünün

ürktüm; tarumar oldu saçlarım

terledi avuçlarım

çekildi yıldızlar birer birer

karanlığı çöktü gecenin

gidecektim

geldiğim gibi sessizce

vuruldum sırtımdan aniden

utandım sevdiğim

sanki bir suçlu gibiydim

unuttum acımı

unuttum sancımı

çıktım vurulduğum pusudan

yaralı yaralı düştüm yollara

saçıldı kanlarım yerlere

dönüyordum sevdiğim

belki de veda ediyordum

bilmiyorum

bilemiyorum

güvenim kalmamıştı

yıldızlara

tek güvenim “ay”dı

o da uykudaydı

çok da yorulmuştum

sen yaşa sevdiğim sen yaşa

ben olsam da olmasam da

varlığın her şeye değer

yeniden gelir isem dünyaya eğer

seçerim seni sevdiğim

seni bir daha

bir daha sevdiğim

dün gece sevdiğim

düşümdeydin

ben seni

işte böyle delice sevdim

uğruna öldüğüm

vermem ellere

düşsem de dillere

çöllere sevdiğim

ölürüm!

ölürüm!

İstanbul, 26 Mart 2022