Nöbetçi Eczaneler
İhanet; planını bir kez yapmaya görsün!..
Pahasına bakmadan, uygulamanın yollarını arar, bulur planladığı ihanetin…
En önemlisi yandaş bulmaktır ihanete. Yönetimden, piyasadan, medyadan!.. Bulur da!..
Fark etmez onun için, içerden ya da dışardan olması!..
İş birliği ön planda olsun yeter!.. İhanetin eli korunsun kollansın yeter.
Kaçınılmazdır her toplumun bünyesinde ihanete ortak, bir grubun var olması.
Ajandır, yalakadır, haindir, ama, çıkara ortaktır!.. Vicdanen satılıktır…
Her ülkenin tarihinde mutlak vardır böyleleri…
Tehlikenin büyüklüğü ihanetin varlığından değil, sayıca çokluğunda ve beslendiği güçten ve kaynaktandır.
Korunursa ihanet, beslenirse hain; aydınlığa kavuşturamaz hükmünü adalet. Acı olan da budur!.. Daha da vahimi, adaletin de ihanetten yana tavır aldığı kuşkusu toplumda hakim kılınmasıdır!… İhanet gün-be-gün büyüyen işte bu kuşkunun cesaretiyle beslenir. Korumayla güçlenir.
Kanı yerde kaldı dedikleri budur!..
Uğur Mumcu Cinayeti de tam budur işte!.. Kan yerde kalmıştır. İhanet, sonraki kıyımları için de bu cinayetten cesaret almıştır!..
Ne kanı kurudu, ne yapanlar ettiğini buldu. Ne de ihanetin sahipleri bulundu, çeyrek asrı aşkın süredir!.. 1993; 24 Ocak – 2025; 24 Ocak!.. O gün doğanlar, 32 yaşında orta yaştalar şimdi!..
Bu ihanetin sahiplerinden bazılarını belki doğa çekip almıştır aramızdan.
Uğur Mumcu ise dimdik ayaktadır, kalplerdedir. Yüreklerindedir beyinlerindedir yurtseverlerin… Ama korkularındadır hala hainlerin, işbirlikçilerin.
Ne fayda ki; fikirleri, söylemleri yaşasa da, yenilerini üretemez kılınmıştır o koca yürek!..
İhanet sadece, bedenini almadı aramızdan, ihanete meydan okuyan yüreği aldı götürdü. Mumunu söndürdü aydınlanmanın. Zaten beden değildi onların silmek istedikleri. Fikirdi, düşünceydi, aydınlanmanın ışığıydı..
Kan emen yarasalar, sevmezler aydınlığı ve aydınlatanı.
İstedikleri; bilmesindi halk, devam etsindi karanlık, açık kalsındı sömürüye açılan kapılar!..
Cirit atsındı ülkemizde Sevr artıkları. Amaçlarına ulaşamadı demesin hiç kimse! Ulaştılar!.. Dört bucakta cirit atan bunca ihanet neyin nesi? Dün birçok demokratı hedef alanların bugün artık asıl hedefi demokrasinin kendisi.
Kim diyebilir ki bugün, bu düşünce sahipleri başaramadılar!.. Kim der arzuları kursaklarında kaldı!..
Gaflet sarınca toplumu, başardılar…Hem de çok yol aldılar. Hala da yol almaktalar. Hırsızı da arttı ülkenin. Arsızı da, namussuzu da… Açları ve yoksulu da o oranda arttı ülkenin.
Ne yazık, cesaret sahibi namusluların sayısı, namussuzlar kadar hızlı artamadı.
Aydın; sadece dünü bilen değil, yarınları görendir!..
Kaç kişi var aramızda; Uğur Mumcu kadar, o günden bugünleri, bugünden yarınları görebilen?
O çeyrek asır öncesinden gördü ülkenin bugününü. Bugünlerin Orta Doğu’sunu; Emperyalizmin ülkemiz üzerinde oynadığı oyunları!…
O bugünlerin soygun vurgun ve talanını o günlerden gördü, ışık tuttu uyardı canı pahasına.
Hangisi gerçek olmadı ki!?.. Ömrü boyunca, araştırdı yazdı; düşündü kaleme aldı, fırsat buldukça konuştu!.. Susmadı!..
Göz oldu, gördü, kulak oldu duydu, dil oldu söyledi, yürek oldu karşı durdu.
Üniversitelerden kovuldu, sakıncalı piyade oldu, hapsoldu, ama hiç ahkâm kesmedi; damdan düştüm demedi, damdan düşerek buralara geldik demedi!..
Yalan, vurgun, soygun, talan, ihanet hakimiyet kurmasın istedi, canından oldu!
Ancak, bilgi sahibi olmakla fikir sahibi olunabileceğini ortaya koydu!…
“Vurulduk Ey Halkım Unutma bizi!” derken faşizmin hayının, kahpeliğin tuzağını gördü! Ve yüzlerce uyarının ardından vasiyeti gibiydi sanki bu “Unutma Bizi!” çığlığı….
O çığlık sürüyor!.. Ne var ki büyüyerek yoluna devam eden ihanetin ardından yetişemiyor ne yazık ki o çığlık.…
24 Ocak 2025
