Selçuk Ayhan

20 Yaşımda partiden ilk defa adımımı attığımda il Başkanıydı. Ben genç bir kadın oda oldukça genç bir siyasetçiydi.  Ancak ben başka bir nedenle oradaydım. Bergama Cezaevinde bir tutuklunun kolu isyan sırasında koparılmış, daha sonra bu kol çöpe atılmış ve sokak köpekleri tarafından yemek yapılmıştı.

İnsan hakları ihlallerinin yoğun olduğu bir dönemdi ve hak savunucuları olarak ziyaret gerçekleştirmiştik. O zamanlar kapalı alanlarda sigara içme yasağı yoktu ve benim kucağımda küçük bir bebek vardı. Her yere kızımla giderdim. Rahmetli Selçuk abide sigaranın biri bitmeden diğerini yakıyordu. Sonunda ben sigara dumanı olayına isyan ederek yapılan toplantıyı ve ziyareti kesmiştim.  3 yıl sonra ben CHP ‘ye üye oldum ve Selçuk abi ile o zaman o günü anıp esprisini yaptık. “Haklıydın” dedi ve elini omzuma attı. Çok mütevazi ve alttan alan bir kişiliğe sahipti. Milletvekilliği döneminde en çok kapısını çaldığım ve her zaman kapısını sonuna kadar açan bir büyüklükteydi.  Sosyal medyayı aktif kullanır, yorumlar yapar ve cevaplardı.

Bayraklı ilce başkanlığına aday çıkardıklarında Selçuk abi adına üzülmüştüm. Çünkü o kadar büyük görevler yapmıştı ki gelip küçük bir ilçede aday çıkarılması beni üzmüştü. Bunu açık açık sosyal medyada yazınca bana gönül koymuş. Ertesi gün ilce kongresinde kürsüde bunu dile getirirken neredeyse ağlayacak zannettim. O kadar üzüldüm ki, yazdığım için pişmanlık duydum, konuşmasının bitmesini iple çekiyordum, konuşması biter bitmez ayağa kalkıp kürsünün önünde onu karşılayıp yanıma oturmasını rica ettim ve kırmadı oturdu. Özür diledim, sarıldık ve biraz sohbet ettik. Sonrasında covid girdi ve yaş sınırlaması geldi vesaire.  Bu zaman dilimi sonrasında hasta oldu, hastanede yattı ve her defasında o vicdanı duyguyla iki defa daha hassas davranarak onu armayı ihmal etmedim.

Benim için siyasetin dışında bir ağrı olarak çok değerli bir isimdi. CHP içinde tanıdığım ilk kişidir. Karakterlidir.  Yalan ve arkadan dolanma bilmez. Vicdanıdır. Siyaseti vicdanı ile yapan o kadar az insan kaldı ki, onun gibi bulunmaz.

Siyaset vicdandan ve ahlaktan uzaklaştıkça, siyasetçiler yolsuz ve arsız olmaya başlarlar. Gözlerini bir avuç toprak dolduracağını bile bile, çimento ve demir hesabı içinde yaşamaya başlarlar. Bunu da güç sanırlar. En yakın arkadaşlarını harcarlar ve utanma duyguları olmadan onlara hala yalanlar söylemeye devam ederler.

Selçuk Ayhan işte bu model siyasetçilerin dışında ahlaklı bir adamdı. Bizim örnek aldığımız abimizdi. Huzur içinde uyu sevgili abim, sayın vekilim, sayın il başkanım. Namuslu adam huzur için de uyu.