0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Mersin/ Olaynet– 2022 yılının Ağustos ayında Mersin’de ‘Sen De Renk Ver’ adlı ilk sergisini açan ve sergiden elde edilen gelirleri kanser hastası çocukların tedavisinde kullanan Ressam Meryem Poyraz, bu kez ‘Renkler Kavuşuyor’ adlı kitaba imza attı.

Çizim yapmaya ana sınıfında başladığını belirten Poyraz, “Okulda ödev ya da etkinlikler yapılırken ‘bu çocuğun resme yeteneği var’ denildiğinde gizliden gizliye gurur duyardım. O zamanlardan beri kalemi kağıdı hiç bırakmadım” dedi. ‘Renkler Kavuşuyor’ kitabının açıklamasında “Birbirinizi farklılıklarınız ile sevin” ifadesine yer veren Poyraz, “Renkler benim kendimi ifade etme biçimim ama renkler sadece benim için değil, tüm dünya için büyük manalar ifade ediyor. İyi veya kötü; tüm duygular için hep renkleri araç olarak kullandım. Küçükken bir derdim olduğunda onu anlatmak çok ayıp bir şeymiş gibi gelirdi bana. Bu yüzden çizerek bir şeyler söylemeye çalışırdım. Renklerle aramda özel bir bağ varmış gibi hisseder, gördüğüm her manzarayı renk renk ayırmaya çalışırdım” diye konuştu.

En çok sürreal resimler yapmayı, düşleri ile anılarını çizmeyi sevdiğini vurgulayan Poyraz, sözlerini şöyle sürdürdü:

“Atları çizmeyi de çok severim. Şu ana kadar çizmeyi isteyip çizemediğim bir resim olmadı. Çizim konusunda hiç cesaretsiz olmadım. Tam olarak istediğim gibi olmasa bile elimden geldiği kadarıyla çizdim.

İlk kitap fikri benim için çok yeni değil aslında. Ama bu konuda biraz cesaretsiz davrandım. Ben gönüllü bir grupta palyaçoluk yapıyorum. O gün de bir oyuncak mağazasında bir yazarın çocuk kitabı tanıtımı vardı. Etkinlik gereği ekip olarak orada bulunmamız gerekiyordu. O esnada çok sevdiğim bir ses, kalabalık ortasında benim de yazı yazdığımı söyledi ve ‘neden bir çocuk kitabı yazmıyorsun’ diye sordu. Ben henüz hazır olmadığımı savunmaya çalıştım. Ekipteki arkadaşlarımsa yazmam gerektiği konusunda onay verir cümleler kurdu. O gün bitti ama yazma fikri yeniden başladı.

Sanki başkasının kitabını okuyormuş gibi hissettim. İnsanın düşüncelerini kitapta görmesi kolay olmuyor. Kitabı hem yazıp hem çizdiğim için her sayfasını ayrı ayrı inceledim. Okuyup resimlere bakarken çocukların ne düşündüğünü merak ettim. Hiçbir zaman çocuk gibi düşünmeyi ve hayal kurmayı bırakamadım. O sebeple bir çocuğun zihninde bir anı veya bir fikir olarak kalabilmek çok güzel bir duygu. Şu an yeni bir kitap düşüncem yok. Ama her an harekete geçebileceğime eminim. Yeni bir kitap yazarsam; hayvan sevgisini konu alan bir kitap yazmak isterim. Bu konuda toplum olarak daha bilinçli olmamız gerektiğini düşünüyorum.”