Nöbetçi Eczaneler
Oktay EROL
Küçük dereler, önce ırmaklara bağlanır, sonra denizlere, sonra da okyanuslara…
Yollar da öyle; o kocaman dev araçların gittiği otobanların aslında öncesinde kent yolları vardır gidiş/ dönüşlü, bir de köy yolları vardır çamurlu/ topraklı/ taşlı…
Sistemler, “iktidarlar” hep “büyük araçlar” için çalışırlar; beş/ on araç genişliğinde çelik asfalt dökmek için altyapı oluştururlar!
Köy yerlerinin yolları seçim zamanı “söz” verilmek” için anımsanır; o kadar!
Gidilen yerler “tamam” dese de, “yapacak olan” savsaklamayı sürdürür!
Orada bir/ iki/ belki de üç/ dört köy vardır bundan yararlanacak olan, ulaşımı kolaylaşacak olan, yaklaşan kış aylarını en az sorunla yaşayacak olan…
“Yöneten” koltuğunda olmalarına karşın, “yönetmeyi” beceremeyişleri gün gibi durur yurttaşın önünde…
***
Kozan’ın Horzum Yaylası, dışarıdan gelip de görenlerin değil yalnızca, duyanların da merak ettiği bir yer.
Yolları Horzum’da birleşen Çamdere, Kabaktepe, Yanalerik, Çelenuşağı “grup yolu” olarak bilinen yola, 2019 seçimlerinden bu yana el değememiş, onarılmamış, mevsimsel bakıma alınmamış!
Yolların varlığı/ yokluğu bile tartışılır; kimi yerler su altında kaldığından çamur içinde, kimi yerler yağmurun sürüklediği taşlar nedeniyle araç geçmesine engel, kim yerler toprak, kimi yerler yıllar öncesinden kalma asfalt artıklı…
2019 seçimleri öncesinde gelenler güzel sözler vermişlerdi aslında, iş başına geldiklerinde “en kısa” sürede çözeceklerdi, yollarını düzelteceklerdi, asfaltlayacaklardı, köylerin ulaşımının sorunsuz sağlamasını gerçekleşeceklerdi!
Adayların “siz en güzele layıksınız, size layık olanı gerçekleştireceğiz” demeleri de başka bir umut kapıları olmuştu!
Ancak 2019’dan bu yana “çöpü çöpün üstüne koymak” için uğraş veren yok!
***
Köylerin muhtarlarından biri anlattı;
“Köylüler bize ateş püskürüyor, hani yaptıracaktınız, hani en kısa sürede yollarımıza kavuşacaktık, ne oldu?”
Köyler; Kozan’a, Seyhan’a, Çukurova’ya, hele hele Adana gibi bir anakente benzemez!
Örneğin Anakent Belediye Başkanı seçim öncesinde “topal ördek” olacağını bile bile nelerin sözünü vermiş, neleri yerine getirmişti?
Örneğin kendi adıma “hiçbir sözünü” duymasam da basına yansıyanları anımsıyorum, “sizleri yalnız bırakmayacağım” dediklerinin şu an ne yaşadığını merak ettiğini sanmıyorum, sözü duyanlar da evlerinden çıkacak güçleri yok!
Köyler öyle değil; muhtar adayının tüm sözlerini tek tek belleğine lazır, tek tek yapılanı izler, tek tek yapmadıklarını ulu orta haykırır!
Muhtarın yaptıkları/ yapacakları yakından izlenir!
***
Köy yolu herkesin “temel sorunu”…
Muhtarlar bir araya gelerek Anakent Belediye Başkanı Zeydan Karalar’ın kapısını çalıyorlar, içinde bulundukları zorlukları/ köylülerle aralarında olan çıkmazı anlatıyorlar…
Başkan Karalar görevli İlhamı Orhan’a, Ataol Öztorun’a, Erol Zorlu’ya “uygun bir zamanda” ilgilenilmesini istiyor!
Muhtarlar, “uygun zaman için” kaç kez kapı çaldıklarını bilmiyorlar!
Ülkemizin “bilindik” tutumunu bilirsiniz; bugün git, yarın gel!
Yarınlar bitecek gibi değil!
2019 yılından bu yana kaç yıl geçtiğini sayın; bir, iki, üç…
Çaldıkları kapıların açılmaması, köylülerin gördükleri yerde “nerede bizim yolumuz” demesi ne zaman bitecek, en son verdikleri 15 Ağustos sözü yerine gelecek mı belirsiz!
***
En son, birkaç gün önce, Horzum’da birleşen Çamdere, Kabaktepe, Yanalerik, Çelenuşağı “grup yolunun” yapımı için 15 Ağustos’a gün veriliyor!
Edindiğim izlenim, eğer verilen tarihte söz yerine getirilmez/ kendilerini kandırılmış görürlerse bir daha da kapılarını çalmayacaklar, bir daha da köylerinde hiç birini beklemeyecekler, bir daha da anlatılanları duymayacaklar, bir daha varlıklarını düşünmeyecekler!
Küçük yollar otoban yollara bağlanır, köyler kentlere; askında hepsi birer gönül bağıdır!
Başkan Karalar, gönül bağını bildiğince, “grup yolun” yapılıp/ yapılmadığını biliyor mu bilmiyorum; ancak köy muhtarları da, köylüler de yürekleri yalımlı bekliyorlar!
Yaşlaşan kış ayları öncesinde bu sorunu çözmek istiyorlar; ya anakent belediyesiyle, ya da kendi “imece” olanaklarıyla…
080822
YORUMLAR