Bu gücü önemsiyorum…

Günlerdir susuyorum…

Biliyorum bir şeyler söylemem, bugün için bir şeyler yazmam gerek.

Yıllardır ülkenin üzerine abanan, abandıkça boğucu sıcakları aratmayan karabasanlar yaşatacağı yıllar öncesinden bilinenler; bugün başlamış gibi anlatanlara bir şeyler demek…

Söylemleri ‘salya-sümük’,

Yetmedi başını sağa-sola savurarak,

Yine yetmedi önünde eğilenlere bakmadan el öptürerek,

O da yetmedi eğitime, sağlığa, yargıya, güvenliğe gücünü yerleştirerek,

Artık sesini göstermesi gerektiğine inandığı gün, 15 Temmuz günüydü…

***

Neler yapacaktı?

Dış destekçisi ne denli olanları yadsımış olsa da; yıllardır Pensilyanya’da hiç kimseye göstermediği yakınlığı göstererek, kimseye tanımadığı ayrıcalığı tanıyarak, kimseye vermediği olanağı vererek korumuyor muydu?

Dünyanın birçok ülkesinde ‘yurdumun diline katkı yapıyorum’ diyerek, adına açılan okullarda arkasındaki güçle olan ilişkisini kanıtlamıyor muydu?

Dinin başına getirdiği ‘ılımlı’ sözcüğünün, aslında var olan ‘inancı’ melezleştirdiğini ülkemizin ‘saf’ dindarlarından gizlemiyor muydu?

Ülkemizde kırk yıl öncesine dayanan, siyasi iktidarlarca desteklenen; bu ülkenin insanına, yaşamına, hukukuna, yarınlarına karanlıktan başka katkı sağlayamayacağı birçok düşünürce sıkça yinelenmesine karşın korunmuyor muydu?

***

Daha birkaç yıl önce…

Binler öğrencinin geleceklerini belirlemek için buluştukları;

KPSS sınavı,

ÖYS sınavı,

Polis sınavı,

Adını bilmediğimiz, duymadığımız onlarca sınava kattıkları kara leke…

Ne denmişti o zamanlar anımsayın;

‘Sınavlarda hiçbir şaibe yoktur; tertemiz!’

Ya bugün gelinen nokta…

***

Sonra yargı…