Bilgelik mi, yük olmak mı?

Toplumun yaşlılarına verdiği değer, onun sosyal gelişmişliğinin aynasıdır.

Bir insan yaş aldığında, ümitleri ve arzuları da yaşlanır mı?

Yani, canım efendim, “gönül yaşlanmaz” derler ya, gerçekten de öyledir.

Gönül yaşlanmaz ama yorulur. Hem de çok yorulur.

Herkes bir gün bu hayattaki yaşam sayfasının kopacağını bilir, görür de bunu insan kolay kolay kendine konduramaz.

O ecel bir gün bana da, sana da elbet gelecek.

Bazen televizyonda,

“Torunlarıma bayram harçlığı veremiyorum” diye ağlayan bilge insanlar görüyorum.

Oysa bu, zaruri ihtiyaçlarını karşılayamamanın, yaşamı sürdürmenin ne kadar zor olduğunu anlatan küçük, lüks bir kırıntı sadece.

Zaten daha temel ihtiyaçlarını karşılayamayanlar var.

Ve böyle giderse, yaşlıların evlerine gelen konuklara para atsınlar diye kumbara tutacakları günlerde çok uzak değil.

Bu insanlar çalışmış, emek vermiş, üretmiş ve henüz göçüp gitmeden, sanki “senin değerin bu kadarmış” der gibi üç kuruş geçimlik maaşa mahkûm ediliyorlar…

Bu mu hakkaniyet?

Emekliler, insaf ya da merhamet beklemiyor.

İnsan olduklarının üstü çizilsin diye değil,

Altı çizilsin diye seslerini yükseltiyorlar.

Yani, çalışarak ödedikleri primlerin hakkaniyetle ödenmesini istiyorlar.

Niçin biliyor musunuz?

Çünkü sosyolojik açıdan bakıldığında, emeklilik sistemi sadece bireysel değil, toplumsal bir meseledir.

Temiz gıda, barınma, sağlıklı yaşam, sosyalleşme gibi temel ihtiyaçların yanı sıra; gözlük, ortopedik malzeme, işitme cihazı gibi özel ihtiyaçların yanında, doktor kontrolünde vitamin, mineral ve hormon takviyeleri almak da yaşlı bireyler için hayati önem taşır.

Çünkü yaşlı bir insan her ayakkabıyı, her kıyafeti giyemez.

Kulak tam duymaz, göz tam görmez;

bunlar, gençliklerine oranla yaşam maliyetlerini katbekat artırır.

Ve yine…

Gezip eğlenmeye, huzurlu bir nefes almaya yetecek kadar maaş isterler.

Kaç yılı kaldı bu insanların?

Verin hak ettiklerini, ellerinden almayın.

Son altı yılda intihar eden her üç yaşlıdan birinin yoksulluk ve yoksunluk nedeniyle hayatına son verdiği tespit edilmiştir.

Bu, yaşlıların yaşadığı ekonomik ve sosyal zorlukların ne denli ciddi olduğunu gözler önüne seriyor.

Ekonomik adaletsizlikler, yaşlı nüfusun yaşam kalitesini doğrudan etkiliyor.

Çünkü yaşayan ölüden beter olmak da bir yaşam değildir.

Ya emeklilere hak ettikleri,