Mehmet Halil ARIK
(Zat’a özel Beyan-ı Sadıka)
Millete vekil olmanın önkoşullarını sayıp dökmüş, “Böyle olmalı değil mi ya, ‘Vekil’ dediğin!..” diyerek bitirmiştik 1. bölümü. Devam edelim.
İkiletmem emrini “kaldır-” denmişse kaldırır, “indir” denmişse indiririm.
Sormam kaldıracağım nedir, indireceğim kiminkidir… Emre amade olmaktır benim Meclis görevim.
Kim istemez ki, “gelecek dönemi şimdiden garantileyim”
*
O vatan, millet, bayrak der… Ben de tekrar ederim.
Bakarım, başparmak kıvrık içerde, el havada, şamar olmuş ya da Rabia…
Nedir işaretin anlamı, nerden çıkmış hiç bilmem…
Ne çıkar bilmezsem!?..;
- O’na saygı görevim- bakar taklit ederim….
Trenden atılmadan, dönemi tamam etmektir ereğim.
Bir sonraki dönemde, onun inayetiyle, tekrar burada olmaktır en yüce dileğim.…
*
Ne söylenmiş mecliste, konu neymiş…
Kim demiş, ne demiş, kime demiş…
Hiç olmaz işim.
“Elalemin derdi beni mi gerdi” der güler geçerim.
Aklım Reis’imde, gözüm, grup başkanvekilimdedir benim
Bakmışım parmağı havada Başkan’ımın vekilinin…
En yükseğe çoktan kalkmıştır benim de elim!..
Bakmışsın ses yükselmiş muhalefet yönünde… Ortalık gergin;
Geçmişimdir kendimden, sinir tepemde
Atak hazır, döş ilerde, emre amade; Yumruk oluvermiştir benim de elim…
Avazım yükselir arşa…
“Emrindeyim, Grup Başkan Vekilim!”
İki göz, iki kulak, kol, çene, parmak, el ayak…
Her daim hazırlı da,
Gelecek emri beklerim.
Vicdan ne der dinlemem… Ölçsün tartsın istemem.
Sadığım reisime, Yüzlerceden biriyim!..
*
Yaşa varol Reisim, Sen varsın ya… Ben neyim?...
Yeter ki siz emredin; ben adımı sileyim…
20 Ağust. 2024