Çocuklarda tuvalet eğitimi   

Tuvalet alışkanlığı kazanma, çocuğun hayatında önemli bir gelişimsel olaydır. Tuvalet eğitimine çocuğun ve anne babanın hazır olduğu bir dönemde başlanması çok önemlidir. Tuvalet alışkanlığı kazandırılmasına 24. ayında başlanabilir. Tuvalet eğitimine başlayabilmek için; 

• Çocuk yürüyebiliyorsa,
• Basit emirleri yerine getirebiliyorsa,
• İsteklerini kelimelerle konuşarak anlatabiliyorsa,
• Kendi kendine basit giysileri çıkarabiliyorsa,
• Genellikle gün içinde 2-3 saat kuru kalabiliyorsa, tuvalet eğitimine hazır olduğu düşünülebilir.

Çocuk hasta ise, kabızlık problemi varsa, yaşamında önemli bir değişiklik varsa (yeni bakıcı, yeni kardeş, taşınma, ölüm vb.) anne kendisini gergin, sinirli hissediyorsa, yeterli zaman ayıramayacağını düşünüyorsa tuvalet eğitimine başlamak için uygun zaman beklenmelidir. Çocuğa tuvalet alışkanlığı kazandırılırken anne-babanın yapabilecekleri; 

• Tuvalet alışkanlığı kazandırılmaya başlamadan önce, anne-babanın bir planı olmalıdır. Eğitime ne zaman, nasıl başlanacağı, ne gibi malzemelerin gerekli olduğu vb. konular önceden belirlemelidir,
• Tuvalet alışkanlığı kazandırmak ilgi ve zaman gerektirdiği için, anne ve babanın sabırlı olmaları çok önemlidir,
• Her çocuk tuvalet eğitimi sürecinde ara sıra altına kaçırabilir. Bu durumda çocuğa kızılmamalı, ayıplanmamalı, cezalandırılmamalıdır. Kaslarını kullanmayı öğrenirken kaçırmalar olağandır ve biraz zaman alabilir,
• Tuvalet eğitiminin her aşamasında çocukla konuşularak, çocuğu cesaretlendirmek gerekir,
• Tuvalet eğitiminin her olumlu aşamasında çocuk övülmeli ve takdir edilmelidir,
• Tuvalet eğitiminde geri dönüşler olabilir. Anne-baba başarısız tuvalet eğitimini otoritelerine direkt bir saldırı olarak yorumlamamalıdırlar,
• Çocuk tuvaletini yaptığında kakasından ve çişinden nefret etmesine neden olabilecek (ay ne pis, koktu vb.) sözler söylenmemelidir,
• Çocuğun tuvalet eğitimindeki başarısı veya başarısızlığı, hiçbir zaman çocuğun zekâsıyla eşdeğer tutulmamalıdır.

Tuvalet eğitimi süreci; 

• Başlangıçta çocuğun anne-baba ile birlikte tuvalette bulunmasına, sifonu çekerek, oynamasına izin verilmelidir,
• Çocuğun günde bir kez giyinik olarak klozete oturması sağlanmalıdır,
• Daha sonra çocuğun giysilerini çıkartarak klozete oturması sağlanmalıdır. Bu aşamalarda korkuları varsa, klozete oturmak istemiyorsa, kesinlikle zorlanmamalı, hazır olduğu zaman oturması beklenmelidir,
• Çocuğa kakasının veya çişinin nereye gideceği anlatılmalıdır. Bezine kaka yaptığı zaman,  bezi çocuğun gözü önünde klozete boşaltılmalıdır. Bu durum çocuğun oturma ve kaka yapma arasındaki ilişkiyi anlamasına yardım eder. Klozete tuvalete döktükten sonra sifon çocuğa çektirilip "Güle güle" gibi kelimelerle kakasının gidişini görmesi sağlanmalıdır. Korkuyorsa kesinlikle zorlanmamalıdır,

. Hazırlık aşamasında çocuğun altı bağlı olsa da sık sık tuvalete götürüp bezini çıkardıktan sonra klozete oturması için teşvik edilmelidir.

• Bu dönemde çocuğa bol, kolay çıkartılabilen giysiler giydirilmelidir
• Çocuk oturaktayken anne-baba çocuğu yalnız bırakmamalıdır. Çocuğun hoşuna giden masallar anlatılıp, kitap okunarak çocuğun kaygıları azaltılmaya çalışılmalıdır,
• Çocuk gündüz düzenli olarak kuru kalıyorsa, evin içinde bezsiz alt çamaşırlarıyla dolaşmasına izin verilmelidir,
• Çocuk, çişi geldiğinde klozete kullanması konusunda cesaretlendirilmelidir,
• Çocuk, düzenli olarak yatağa girmeden önce tuvalete götürülmelidir.

. Gece kuruluğu nadiren gündüz kuruluğu ile aynı anda başlayabilse de, çoğunlukla gerçekleşmesi aylar, yıllar alabilir. O yüzden bıraktırmaya başladığınızda ikisini birden bırakması için çabalamanız gerekmektedir. Yatmasına yakın sıvı tüketimini azaltmanız ayrıca gece tuvalete kaldırdığınızda çocuğun uyanık olmasını sağlamalısınız. Zira uykuda olan çocuk çişini nereye yaptığının bile farkında olmaz ve tuvalete kaldırmayı unuttuğunuzda doğal olarak altına çişini yapmaya devam eder. Tuvalet eğitiminin tamamlanması çocuktan çocuğa değişmekle birlikte çocuğun 5 yaşına kadar altını ıslatmamayı, 4 yaşına kadar da altını kirletmemeyi öğrenmesi beklenir. Tuvalet eğitimi sürecinde geri dönüşler yaşanabilir. Geri dönüşlerde eğitime bir süre ara verilmelidir. Başarısızlık hissine kapılıp, panik olunmamalıdır. Ayrıca yanlış bir bilgi olan çoğun oturakla tuvalet alışkanlığını kazanacağı görüşü de deneyimlerle hatalı olduğu anlaşılmıştır. Oturakta tuvalet eğitimini kazanmış çocuk daha sonra klozete geçmekte oldukça zorlandığı ve tekrar aynı çaba için uğraşıldığı gözlenmiştir. En önemli ayrıntı, tuvalet alışkanlığı evde başlar. İstismarların normalleşmemesi ve edebi, mahremiyeti öğrenmesi için, çocuğun tuvalet eğitimi ve temizliğinden bir kişinin sorumlu olması gerekir. 3 yaşından sonra kesinlikle çok tuvaletteyken yanında olmamak ve kişisel temizliğini kendisinin yapması sağlanmalı, annenin bir süre sadece kontrol etmesi gerekir. Ruhsal ve bedensel sağlıklı bir nesil yetiştirmek sanattır… Yeter ki siz sabırlı ve şefkatli olmayı becerin Şimdilik her zaman olduğu gibi hoşça kalın akıl ve beden sağlığınızı korumaya çalışın!