0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bugün de konumuz çocuklar, zira oğlan evlendirmeye uğraşırken haberleri, sanal medyayı takip edemedim. Ancak ileri yazılarımda iki farklı kültürü ve doğu-güney sentezini sizlerle paylaşmak isterim. 

Bu arada, yıllardır sizle sohbet edip dertleşen benim, yapamadığımı genç bir psikolog olan ve çok sevdiğim, Gizem Göçtü “Nil Okula Başlıyor” çocuk kitabı raflarda yerini almış bulunmakta ona da buradan hayırlı olsun diyelim…     

Umarım tembelliği bıraktığım zaman, benim de öldüğüm de hatıra bırakacağım bir anı kitabım olur.    

Şimdi gelelim eşlerin kavgaların da çocukların yaşadıkları ruh haline… 

Eşler arasında yaşanan kavgalar çocukları fiziksel ve psikolojik olarak etkileyebilir.

Kavga sırasında eşlerin yüksek sesle bağırması çocukların kaygı düzeyini arttırır.

Çocuklarda anne babalarının ayrılacağına dair yoğun bir korku oluşur.

Kavgalar şiddet içermeye başlarsa, çocuklar fiziksel bütünlüklerine zarar geleceğinden endişelenir, güvensiz hisseder, psikosomatik  belirtiler (mide bulantısı, baş ağrısı, karın ağrısı, uykusuzluk, vb.) gösterebilirler.

Eşler kavgaların psikolojik etkisi ile anne ve babalık görevlerini tam olarak yerine getiremezler. Çocuklarına yeterli ilgi, sevgi ve sabrı gösteremezler.

Ebeveynlerin depresif ruh halleri çocuklarına da yansır, çocuklar da yoğun üzüntü, mutsuzluk, hiçbir şeyden zevk alamama gibi depresif belirtiler gösterirler.

Kavgaların etkisiyle ebeveynlerin duyguları inişli çıkışlı olacağı için çocuklarına tutarlı davranmazlar. Çocuklar da bu tutarsız davranışlar sonucu birçok davranış problemi gösterebilirler.

Peki, ne yapmalıyız? 

Tartışmaları sözel veya fiziksel şiddete dönüştürmeyin.

Tartışmanın probleme çözüm getirmek için yapıldığını unutmayın ve tartışmayı güç savaşına dönüştürmeyin.

Tartışmaların anne babalık görevlerinizi engellemesine izin vermeyin.

Çocuklara tartışmaların annelik ve babalıkla bir ilgisi olmadığını, karı koca arasında yaşanan bir durum olduğunu ve bu duruma müdahale etmelerini istemediğinizi belirtin.

Çocukların duygusal olarak çok fazla etkilendiği durumlarda bir uzmana başvurun.

Ve çok ailede duyduğum “biz hiç kavga etmiyoruz, çocuk aramızın bozuk olduğunu nasıl fark etsin?”

Öyle bir fark eder ki hiç sormayın, özellikle aranızda yaşadığınız bu soğuk savaş çocuğun taa kabinin ortasına bir bıçak gibi saplanır, işin açığı çok abartmadan suyunu çıkarmadan ettiğiniz ağız dalaşları, o soğuk savaş kadar etkilemez. Yeter ki uç noktada kavga etmeyin. Çocuk büyük insanlarında tartışabildiğini ve barıştığını bu arada sizin sayeniz de öğrenmiş olur.

Ayrıca çocuklar ebeveynleri arasında ki bu geçimsizliği kendi lehine çok güzel kullanır. Çünkü kafası karışık ebeveyn kadar güzel potansiyel olamaz. Sizler vicdan yaparak çocuğun her istediğini yapmaya ve beni daha çok sevsin tarzınızla çüş dediği yere han yapmaya gönüllüsünüzdür.

Gelelim başlığa… 

Evet, sürekli tartışıyorsanız, düzeltebilmek için her yolu denediyseniz ve olmuyorsa…

Lütfen! Allah rızası için boşanın…

En azından çocuk ne olduğunu, kiminle hayatını geçireceğini ve yarın ayrılacaklar mı? Kaygısıyla baş etmeye çalışmayacak ve bu yeni düzene huzur içinde alışacaktır.

28 yıldır boşanamayan ancak bir ara da olamayan ana-babaların çocuklarını büyütmeye çalışan ben, o çocukların yok oluşlarını izlemekten inanın yoruldum…

Yorgunluğum, hiç bir şey yapamamak…

Yorgunluğum, sağlıksız bireyler yetiştiğini bilmek…

O yüzden topluma zararlı, hayatı boyunca hiç mutlu olamayacak ve evde gördüklerini kendi hayatında devam ettirecek bireyler yetişeceğine, anası-babası ayrı, ancak her ikisinden de sevgi ilgi gören kendiyle, çevresiyle barışık, özgüveni tam, sağlıklı bireyler yetiştirmek, hem çocuğunuz için hem de toplumun huzuru için en doğru karardır.

Unutmayın, mutlu birey, mutlu aileyi, mutlu aile, mutlu toplumu oluşturur.

Şimdilik her zaman olduğu gibi hoşça kalın, akıl ve beden sağlığınızı korumaya çalışın!